วันพุธที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2557

ขับรถใหม่ไปดูรถเก่าที่เจษฎามิวเซียม

วันเสาร์ที่ 20 ธันวาคม 2557
          ไปร่วมทำบุญครบ 60 วันหลังมรณภาพของหลวงลุงบุญสม จรณธัมโม (ท่านพระครูสุธรรมวุฒาจารย์) ที่กาญจนบุรี ประมาณเที่ยงเศษเสร็จงานรวมญาติมิตร เราก็เดินทางกลับบ้าน ระหว่างทางเห็นว่ายังมีเวลาอีกมาก จึงชวนทุกคนไปดูพิพิธภัณฑ์รถยนต์เก่าแก่ แต่ยังไม่เคยไปหรอก อาศัยดูรูปถ่ายใน facebook ที่เพื่อนๆถ่ายรูปรถแปลกๆมาให้ดู

           ขอบอกว่าเดินทางไปเที่ยวครั้งนี้ลำบากมากกกก... หาพุทธมณฑลสาย 8 ไม่เจอ ดูแผนที่ก็งง  น้องชายจึงใช้เนวิเกเตอร์กูเกิลแม็พ ขับไปตามคำบอก พาเข้าซอยเล็กซอยน้อยซอยแคบ ค่อยๆขับตามกันไป 2 คัน สุดท้ายไปจนมุมที่สะพานวัดไสยาวาส สะพานปิดซ่อม ข้ามแม่น้ำท่าจีนไม่ได้ให้ไปใช้เส้นทางอื่น โอ้ว! พระเจ้าช่วย
           ทำไมไม่เขียนบอกไว้ปากซอยทางเข้าวัดว่าสะพานปิดซ่อม คนอื่นจะได้ไม่เสียเวลาหลงเข้าไป เราต้องกลับรถเชิงสะพานเลี้ยวกลับมาตั้งต้นปากซอยใหม่ ปรึกษากันจะไปทางไหนต่อ น้องชายเริ่มจะถอดใจ น้องสะใภ้ลองตั้งเนวิเกเตอร์ใหม่ เราลงรถไปบอกให้น้องสาวขับตามต่อ (ถึงไม่บอกก็ต้องขับตามอยู่แล้ว ไปไม่ถูกเหมือนกัน โย่ว! โย่ว!) ลองหาทางใหม่ไปกันอีกที (เราเองก็ชักจะหน่ายหน่อยๆแล้ว) สงสารคุณแม่กับคุณน้าจะเมื่อยเพราะนั่งรถนานและขับๆหยุดๆหลายครั้ง
          จากนั้นขับตามเนวิเกเตอร์ต่อไปอีก 5.6 กม. เจอสี่แยกให้เลี้ยวขวาก็ตามกันไป เจอถนนกำลังก่อสร้างก็อึ้งไปไม่ถูก น้องสะใภ้แนะให้ขับไปทางเดียวกับที่มีรถสวนมาจึงไปกันต่อ ข้ามทางรถไฟแล้วเจอรถไฟตั้งแสดงอยู่กับมีป้ายชื่อพิพิธภัณฑ์ เราก็ดีใจนึกว่าถึงแล้วแต่หาทางเข้าไม่เจอ น้องบอกให้ขับต่อไปอีกหน่อยเราจึงขับช้าๆมองหาป้ายบอกทาง ปรากฎว่าไม่มีป้ายบอกเลยค่ะท่าน แต่จอดเครื่องบินสมัยสงครามโลก(มั้ง?)ไว้ข้างประตูทางเข้า เราก็เลี้ยวเข้าไปจอดข้างประตู เชิญผู้ร่วมผจญภัยลงจากรถแล้วให้น้องชายไปถามหาที่จอดรถจากคนข้างใน เขาบอกให้จอดเลยจากเครื่องบินไป กว่าจะเข้าพิพิธภัณฑ์ไปได้ต้องถอยจอดหลายครั้งเพราะจอดแล้วรถที่จอดด้านในถอยออกไม่ได้ เราต้องขับเข้าๆออกๆเปิดทางให้รถออก อยากจะหงุดหงิดแต่ก็ขี้เกียจ (คิดดูเหนื่อยขนาดไหน!) เดินผ่านประตูเข้าไปมีโต๊ะลงทะเบียนอยู่ซ้ายมือ ไม่ต้องเสียค่าผ่านประตู พวกเราแยกย้ายไปเข้าห้องน้ำแล้วเริ่มเดินสำรวจสถานที่กัน เฮ้อ!

ขอเรียกว่า "รถเก๋งแถว" ชอบมากจ้ะ
เบาะหนัง 12 ที่นั่ง กว้างขวาง น่านั่ง
Cr ภาพและเรื่องโดย วาสนา วงศ์ชัยประเสริฐ
แบตตารี่มือถือหมดจึงไม่ได้ถ่ายรูป (ก่อนกลับน้องสาวให้ยืมมือถือถ่ายรูปเก็บไว้บ้าง เดี๋ยวไม่มีหลักฐานประกอบการบ่น) เดินดูไปเรื่อยๆ ส่วนแรกที่เดินไปดูเป็นที่เก็บจักรยาน จักรยานไฟฟ้า จักรยานยนต์ สามล้อ รถเด็กเล่น เก่าดีจ้ะ ฝุ่นบานเลย จอดเรียงอัดแน่นเป็นปลากระป๋อง ไม่มีประวัติให้อ่าน ใครเป็นภูมิแพ้ฝุ่นไม่ควรเข้าไปดู
รถยนต์รุ่นเก่าจอดอยู่ถัดจากที่ลงทะเบียน  หลายคันเป็นรุ่น 40 กว่าปีมาแล้ว ยังพอจำได้ว่าเคยเห็นตอนเป็นนักเรียนประถมต้น
          เดินมาอีกข้างเป็นเหมือนโรงจอดเครื่องบิน ขนาดกว้างขวาง หลังคาสูง มีรถน่ารักๆ สีสดสะดุดตาจอดไว้เพียบ ก่อนเดินเข้าไปจะเห็นรถเก๋งสีน้ำเงินขนาดยาวมากจอดสะอาดเอี่ยมเตะตาจนต้องเข้าไปดูโดยใกล้ชิด
           จากนั้นเดินเข้าไปดูรถเก๋งเก่าแต่รักษาสภาพไว้สวยงามมาก ดูยากนิดนึงเพราะรถจอดชิดกันมาก ได้แต่ดูหน้ารถผ่านๆ ไม่กล้าเดินเบียดรถเข้าไปดูรอบๆคัน
กลุ่มรถบรรทุกเล็ก(จริงๆ)
กลุ่มรถ 3 ล้อ สีสันสดใส (2 ล้ออยู่ข้างหน้า 1 ล้ออยู่ข้างหลัง)
         เดินดูเพลินๆดี รถรุ่นเก่าเราเองก็ยังไม่เกิด มีหลากหลายคัน บางคันใหญ่มหึมา บางคันเล็กกระจิ๋วหลิว ถ้าเอากลับมาใช้ได้ในปัจจุบัน คงเป็นสีสันให้กรุงเทพฯน่าดู
ว่างๆก็น่าไปดูเล่นนะ แต่ตรวจสอบเส้นทางก่อนนะ จะได้ไม่เสียเวลาหลงทางให้เสียอารมณ์หรือชอบผจญภัยก็เตรียมน้ำกับขนมไว้ก็สบายใจดี ไม่มีเซ็ง (เผื่อใครบ่นก็แจกขนมปิดปากเลย หุ! หุ!)

Cr ภาพโดยวาสนาและวีนัส วงศ์ชัยประเสริฐ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น